Tamheitsfôring av lam

Vi hadde bestemt oss for å halde igjen alle søyelamma som skulle gå inn som livdyr for å forsøke å temme dei etter metoden beskreve i Hilde Buer si flotte bok; Villsauboka.

Dessverre vart det ein svært lang dag laurdag og mørket gjorde at vi måtte avvente prosjektet til neste dag. Søndag starta arbeidet, og feskt økologisk kraftfôr vart trykt forsiktig inn i munnen frå sida på eit og eit av lamma. Når dei fekk smaken på det gjekk det lettare.

Nyfikne lam smaker på kraftfôret

Ikkje alle var like interessert, men mange åt snart ut av handa på oss, men var raske med å stikke av og inn i flokken igjen når dei vart sleppt laus frå grepet vårt. Etter fleire repitisjonar vart enkelte lam rolegare. Vi prøvde so å la dei få ete kraftfôret ut av ei skål inne i hegna, og etter litt tid var mange dyr borte å smakte på. Vi flytta skåla nærare og nærare, og snart åt dei ut av handa på oss.

Dei tøffaste lamma kom bort for å smake frå handa

Etter litt tid kom enkelte heilt opp til oss å vart ganske trygge. Når vi seinare opna hegna rusla dyra svært roleg bort og ut på markane. Sjølv om ikkje dyra vart tamme nok til søkje oss opp (truleg grunna altfor lite tid), vert det spennandes å sjå korleis dei reagerar på oss neste gong vi treffast på nært hald under sommarsanking. Dei som var tryggast på oss vart notert slik at vi kan samanlikne for å sjå etter resultat.